ಎನ್ನ ಬದ್ಕ್ ಗ್ ಈ ಅರ್ತಿದ ಪುರ್ಪ
ತೋಜಯ ಓಲ್ಲ, ಆಂಡ ಬೆರಿ ಬುಡಯ.
ಕಾಯಿ ಉಂಡು, ಪೂ ತೋಜ್ಜಿಡಲಾ
ಮರಟ್ ನಿಲಿಕೆ... ಅಲ್ಪಲ್ಪ...
ಬಣ್ಣ, ಕಮ್ಮೆನೆ, ಒವುಲ ತೆರಿದಿಜಿ
ಆಂಡಲ ಉಂಡುಗೆ ಅರ್ತಿಗ್ ಪುರ್ಪ...
ಯಾನೋಲಾ ಉಲ್ಲೆ, ಎನ್ನ ಕವಿತೆಗ್
ದನಿ ನಿನ್ನವೆ ಅಪ್ಪೆ!
ಎನ್ನ ಬರವು -ಸರವುಗು ಬಿಲೆಲಾ ನಿನ್ನವೆ...!
ಎನ್ನ ಮನಸ್ ದ ಖುಷಿಲಾ ನಿನ್ನವೆ....
ಬದ್ ಕ್ ದ ಬಂಗಾರ್ ಕಡೆ ಮುಟ್ಟ ಒರಿಯಡ್..
ಮನಸ್ ಡ್ ನಿನನ್ ಪೂಜೆ ಮಲ್ತ್ ಸಾಂಕುವೆ
ಆಂಡ ಎದ್ ರ್ ಈ ಉಲ್ಲ ಪನ್ಪಿ ಮೋಕೆಡೆ
ಎನ್ನ ಕಣ್ಣ ಕ್ಯಾಮರಡ್ ನಿನ್ನ ರೂಪ ನೆಲೆಮಲ್ತ್
ನಿತ್ಯ ಸುಗಿಪುವೆ ..
ಅಪ್ಪೆ ಅರ್ತಿದ ಪುರ್ಪ ಲೆಕ್ಕ ಈ ತೋಜಂದೆ ಪೋಂಡಲಾ
ಕಾಯಿ ಆನಗ ನಿನ್ನ ಶಕ್ತಿದ ಅರಿಮೆ ತಿಕ್ಕ್ಂಡ್ ಬದ್ಕ್ ಗ್
ಬಾಲೆ ಲೆಕ್ಕ ನಿನ್ನ ಮಟ್ಟೆಲ್ ಡ್ ಜಾಗ್ ಕೊರುದು ಸಾಂಕಿಯ
ನಿನ್ನ ಪುದರ್ ನೆ ಪಂದ್ ಬದ್ ಕುವೆ ಎನ್ನ ಪುದರ್ ಬೊರ್ಚಿಯ...
@ಪ್ರೇಮ್@
ಕಾಮೆಂಟ್ಗಳಿಲ್ಲ:
ಕಾಮೆಂಟ್ ಪೋಸ್ಟ್ ಮಾಡಿ